ഓർക്കുക മർത്യാ നീ ചുണ്ടുന്നതൊരൊറ്റ വിരൾ
ഒരുമിച്ചെതിർക്കുന്നു ബാക്കി നാലെണ്ണം
പിന്നിട്ടകാലം നിന്നെ തിരിഞ്ഞു കൊത്തുന്നു
പിന്തിരിഞ്ഞീടാൻ കഴിയില്ലിനിയൊട്ടും
നീ മാത്രം ശരിയെന്നു വാദിച്ചു ജയിക്കരുത്
നിന്നെക്കാൾ മിടുക്കരാണിനി വരുന്നവർ
എല്ലാതെറ്റിലും ശരികാണരുത്  വെറുതേ
എതിർക്കാൻ വേണ്ടി ഒന്നുമെതിർക്കുകയുമരുത്
തെറ്റുകൾ എല്ലാം തെറ്റുകൾ തന്നെ
തെറ്റുകളെ ശരിയാക്കരുത് കാലങ്ങളെ വിഡ്ഡികളാക്കരുത്
അന്യന്റെ തെറ്റിനെ തള്ളിപറയുന്നതിൻ മുന്നേ
ആദ്യത്തെ തെറ്റുകൾ നീ തിരുത്തികുറിക്കുക

ജീവിത തീവണ്ടി യാത്രയ്കൊരുങ്ങുന്നു
ജാതകദോഷത്തിന്റെ കല്കരി തിന്നിട്ട്
തീരാത്ത മൂളലും കിതപ്പും തുടിപ്പുമായി
തെളിയാത്ത വഴികളെ മെല്ലെ തുറന്നിട്ട്
ഇടതുവശത്തെ ചില്ലുജാലകത്തിലുടെ ഞാനീ
ഇടവും വലവും നോക്കിയമ്പരന്നിങ്ങനെ
പുത്തൻ യാത്രക്കാർ വരുന്നു പോകുന്നു ഞാൻ
പുറകാഴ്ചകൾക്കു കണ്ണുകൊടുത്തുകൊണ്ടങ്ങനെ
വളവും തിരിവും വൻ പാലങ്ങളും താണ്ടാൻ
വൻ തീവണ്ടിയ്ക്കു നിമിഷങ്ങളേ വേണ്ടു
കണ്ണീരുകൊണ്ടുള്ള ചിത്രങ്ങളാണേറെ
കണ്ടുമടുത്ത മുഖങ്ങളാണേറേ
വന്നു മടങ്ങി പിറകിലേയ്ക്കോടുന്നു
വീണ്ടും വരാമെന്നു വ്യർഥമോഹങ്ങൾ തരുന്നു
വിഷാദങ്ങൾക്കിടയിൽ ചിലപ്പോൾ
വാസന്തവാസരമെത്തി നോക്കിയാലായി
ഒരോ വയസുമോരോ തീവണ്ടിയാഫീസുകൾ
ഒന്നുമറ്റൊന്നിനെക്കാൾ മെച്ചമെന്നോർക്കും ഞാൻ
ഇവിടെ തീർക്കാമി ദുരിതയാത്രയെന്നാകിലും
ഇവിടെന്നു വീണ്ടും പുത്തൻ തുടക്കം നിനയ്ക്കുന്നു
അന്ത്യമില്ലാത്ത യാത്രയാണെങ്കിലും യാത്രക്കാരവർ
അന്ത്യത്തിനായി കാത്തിരുന്നീടുന്നു
മുമ്പേയെത്തി ഇടയ്ക്കിറങ്ങുന്നവർ
മുന്നിലായി ഊഴം കാത്തിരിക്കുന്നവർ
വീണ്ടും വരാമെന്നു യാത്ര ചോദിക്കുന്നില്ലാരും
വിണ്ടുമെങ്ങനെ തിരിച്ചു വന്നീടുവാൻ

ഓർമ്മകൾ വീണ്ടും വിളിക്കുന്നു ചെല്ലുവാൻ

 ഓർമ്മയ്ക്കു പുറകേ ഗമിക്കുക വയ്യിനി

 പഴമയെ മെല്ലെ അടത്തിമാറ്റി ദൂരെ കിടത്തി

 പുതുമയെ വാരി പുണരട്ടെ ഞാനിനി

 പഴകിയ ഗന്ധവും, നാടിന്റെ ചന്തവും

 പുലരുന്നതിനു മുമ്പേ കുളിയും തേവാരവും

 പല്ലുതേയ്ക്കാതില്ല ചായയും പത്രവും

 പുഞ്ചപാടത്തെ കൊയ്ത്തു പാട്ടുമരോചകം

 എല്ലാം സഹിക്കാം പക്ഷേ പഴഞ്ചൊല്ലും ഉപദേശവും

 എങ്ങോട്ടു തിരിഞ്ഞാലും വിലക്കും വിശകലനവും

 വയ്യ പഴമകളെ ഒഴുക്കി കളയണം