പ്രവാസo

കാലുവളരുന്നു കൈയ്യുവളരുന്നു
കമിഴ്ന്നു വീണു ചിരിച്ചു കളിക്കുന്നു
ദുരത്തു നിന്നെത്തും അവ്യക്തമാം വാക്കുകൾ
കാതിനൊരിമ്പമായി കൊഞ്ചിവിളിക്കുന്നു
മെല്ലെ വളരുകയാണവൾ ചിരിച്ചും ചിരിപ്പിച്ചും
മനസിലൊരു സ്വപ്നമായെന്നും നിറയുന്നു
ജീർണ്ണിച്ചജീവിത പാത വെടിപ്പാക്കാൻ
ജീവിതം തന്നെ പ്രവാസമാക്കേണ്ടി വന്നവൻ
ബന്ധങ്ങളൊക്കെയും ബന്ധനത്തിലാക്കീയീ
ബന്ധുരകാഞ്ചന കുട്ടിലടയ്ക്കപെട്ടവൻ
നീറുമീമനസിനാശ്വാസമായീ സൗഹൃദ പെരുമഴ
മുഖപുസ്തകത്തിൽ പെയ്തിറങ്ങീടുന്നു