കാലം തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്നു ഞാനുമീ
കാലത്തിനൊപ്പം നടന്നു കിതയ്ക്കുന്നു
കരളു നൊന്തുപിടയ്ക്കയാണെങ്കിലും
കാമനകൾ എന്നെ വീണ്ടും വിളിക്കുന്നു
സ്വപ്നങ്ങൾ ഹോമിച്ചു നമ്മളീ ഭുമിയിൽ
സ്വർഗ്ഗമൊരെണ്ണം ചമയ്ക്കാനൊരുങ്ങുന്നു
മണ്ണുപിരിച്ചു സ്വർഗ്ഗം ചമച്ചിട്ടു
മണ്ണിലേയ്ക്ക് തന്നെ മടങ്ങിയൊടുങ്ങുന്നു
മദ്യം കുടിച്ചു മക്കൾ മരിക്കുന്നു
മദിരാക്ഷികളിൽ മനസും രമിക്കുന്നു
നേരു പറയാതെ വാർത്തകൾ മരിക്കുന്നു
നന്മയെ കൊന്നവർ നാടു ഭരിക്കുന്നു
വേദങ്ങളെ ചൊല്ലി തർക്കം മുറുക്കുന്നു
വേദനതിന്നവർ വിഡ്ഡികളാകുന്നു
പ്രവാചകവചനങ്ങൾ പാഴ്വാക്കുളാകുന്നു
പ്രക്യതിയെ പോലും കുരിശിൽ തറയ്ക്കുന്നു
കണ്ണടച്ചീടുക, മുന്നോട്ട് പോയിടാം
കണ്ണുതുറന്നിവിടെ ജീവിക്കുക കഷ്ടം
കാപാലികകുട്ടമൊരു നരകം രചിക്കും
കാട്ടാളവേഷത്തിൽ ആർത്തട്ടഹസിക്കും